مشته‌‌‌‌‌بافی نوعی گلیم یک‌‌‌‌‌رو‌‌‌‌‌ بافت است که بر روی دستگاه نساجی سنتی بافته می‌‌‌‌‌شود. تار آن از جنس نخ پنبه‌‌‌‌‌ای و پود، از جنس پشم الوان است و از لحاظ ظاهری شبیه به موج‌‌‌‌‌بافی (نوعی بافته داری) است، اما در رنگ‌‌‌‌‌بندی و طرح متفاوت است. نقش‌‌‌‌‌ونگار مشته اکثراً ذهنی‌‌‌‌‌بافت و زایده‌‌‌‌‌ی ذهن بافنده بوده است و اکثر بافندگان را زنان منطقه تشکیل داده‌‌‌‌‌اند. این نوع بافته که از شاخصه‌‌‌‌‌های صنایع‌‌‌‌‌دستی استان کهگیلویه‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌بویراحمد است به‌‌‌‌‌صورت خاص در یکی از روستاهای این استان به‌‌‌‌‌نام درغک بافته می-شود. مراحل چله‌‌‌‌‌کشی این نوع دست‌‌‌‌‌بافته همانند گلیم معمولی است به این صورت که بافت اصلی پس از چند رج گلیم‌‌‌‌‌بافی ساده آغاز می‌‌‌‌‌شود و نخ‌‌‌‌‌ها را بدون گره به دور تارها می‌‌‌‌‌پیچانند و سپس آن را به تار بعدی منتقل می‌‌‌‌‌کنند. پس از آنکه نقش مورد نظر آن رنگ تمام شد، انتهای نخ مورد استفاده را به ارتفاع 5/1 تا دو سانتی‌‌‌‌‌متر می‌‌‌‌‌چینند و آنرا رها می‌‌‌‌‌کنند. رنگ بعدی به‌‌‌‌‌همین ترتیب ادامه می‌‌‌‌‌یابد و با این روش نخ‌‌‌‌‌های اضافی گلیم یک‌‌‌‌‌رو (مشته) با فواصل بیشتری نسبت به پرز قالی و بدون نظم خاصی به هنگام بافت چیده و رها می‌‌‌‌‌شوند. پس از پایان بافت، گلیم مشته از روی دار بریده و جدا می‌‌‌‌‌شود، سپس قسمت زیرین آن که سطحی صاف و یکدست است و نقوش زیبایی نیز دارد، به‌‌‌‌‌منزله‌‌‌‌‌ی رویه‌‌‌‌‌ی گلیم و قسمت روی آن که دارای پرزهای اضافی است به عنوان پشت گلیم محسوب می‌‌‌‌‌شود.

مزیت این بافته‌‌‌‌‌ی زیبا نسبت به گلیم‌‌‌‌‌های معمولی در آن است که مرز نقوش آن سوراخ وجود ندارد و هر یک از رنگ‌‌‌‌‌های پود با رنگ پس از خود به‌‌‌‌‌طور کامل چفت می‌‌‌‌‌شوند. به‌‌‌‌‌دلیل پرزهای رها شده در قسمت زیرین مشته این دست‌‌‌‌‌بافته از نرمی و همچنین قطر بیشتری به‌‌‌‌‌نسبت سایر گلیم‌‌‌‌‌های معمولی برخوردار است. و از نگاهی دیگر، گلیم‌‌‌‌‌های معمولی دو رو هستند و هر دو روی آن قابل استفاده است و گلیم مشته همانطور که اشاره شد یک‌‌‌‌‌رو است. برای بافت هر متر‌‌‌‌‌مربع این بافته دو کیلوگرم پود و یک کیلوگرم چله استفاده می‌‌‌‌‌شود. در صورت مهارت بافنده بین هشت تا ده روز برای یک مُشته در ابعاد یک‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌نیم متر زمان لازم است. این بافته علاوه بر زیرانداز، مصارفی چون سجاده، رومیزی، روتختی، کوسن و غیره نیز دارد.