موزه ی سکه یا موزه ی بانک سپه به تاریخ 1342خورشیدی توسط فرج الله آق اولی مدیرعاملِ وقت بانک سپه کلید خورد و پس از ده سال که به جمع آوری مجموعه های سکه سپری شد در سال 1352 خورشیدی در طبقه ی همکف ساختمان مرکزی بانک سپه واقع در جنوب شرقی میدان مشق سابق تهران راه اندازی شد. پس از گسترش فعالیت های موزه در سال 1395 خورشیدی موزه ی سکه به ساختمانی بزرگتر و نوساز منتقل شد. این موزه از سه قسمت اصلی با نام های گالری سکه، گالری تابلوهای نقاشی و گالری بانک سپه به روایت تاریخ تشکیل شده است.
در گالری سکه سیر تحول سکه در طول تاریخ نمایش داده شده است. پول و سکه تاریخی نسبتا طولانی دارد و مبحث آن سرشار از اسرار و تناقضات است. پول حوزه ی ارتباطی محکمی ایجاد می کند که مردم در آن معیاری واحد و مشترک برای ارزیابی دارایی ها و بدهی هایشان استفاده می کنند. بیش از دو هزار سال قبل ارسطو متوجه شد که پیش از آنکه استفاده از سکه رایج شود مردم چیزهایی را که از آن ها زیاد در اختیار داشتند در مقابل اجناسی که نداشتند مبادله می کردند و این عمل به متادوسیس معروف بود و پس از اختراع و ضرب سکه مبادلات تجاری بسیار راحت تر شد. در گالری سکه موزه ی سپه سکه هایی نایاب و قدیمی از دوره های مختلف تاریخ ایران نمایش داده می شود که گویای واقعیت های بسیاری از زمان گذشته تا به امروز است هر سکه بیانگر مسائل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و هنری زمانه ی خود است. قدیمی ترین سکه های موزه مربوط به شهر لیدی و سکه های دوره ی هخامنشیان است، اولین سکه های امپراتوری هخامنشی در زمان داریوش اول ساخته شد که به نام دریک شناخته می شد.
علاوه بر سکه ها ماکت ضرابخانه که وظیفه ی ساخت سکه ی چکشی را در گذشته داشته است در این بخش قرار دارد. گالری دوم یا گالری نقاشی از پنجاه تابلوی نقاشی دوران معاصر که توسط نقاشان برجسته ی ایران خلق شده اند تشکیل شده است. از هنرمندان نامی این آثار می توان به اشخاصی چون سهراب سپهری، ایران درودی، رضا مافی، صادق تبریزی، حسین زنده رودی، محمد احصایی، مسعود عربشاهی، حسین محجوبی، حسین کاظمی، ناصر اویسی و... اشاره کرد. در گالری سوم موزه پیشینه و قدمت نخستتین بانک ایرانی یعنی بانک سپه نمایش داده شده است. در تاریخ اردیبهشت 1304 خورشیدی در خیابان سپه تهران نخستین بانک ایرانی تاسیس شد و از سال 1306 به بعد شعبات دیگری از این بانک در شهرهای مشهد، همدان و.. افتتاح شد.