خاستگاه ترمه را ایران یا کشمیر می‌دانند اگرچه منابع نشان می‌دهد رواج آن در کشمیر نیز به احتمال قوی توسط فردی ایرانی (میرسیدعلی همدانی) صورت گرفته است. ترمه بافی دست‌بافته‌ای گرانقیمت و ظریف است و الیاف مورد استفاده در آن، ابریشم و پشم مرغوب با الیاف بلند می‌باشد. بافت ترمه مانند زربفت حاصل همکاری بافنده و گوشواره‌کش است البته در دستگاه‌ جدید یزد گوشواره‌کش حذف شده است. رنگ‌های مورد استفاده در ترمه عبارتند از: عنابی، قرمز، سبز، نارنجی، مشکی، زری و طرح‌های آن بته جقه، بته خرقه، شاخ گوزنی، امیری، راه راه (محرمات)، بته سروی، بته بادامی. ترمه دست بافته‌ای نفیس به شمار می‌آید که موارد مصرفی گوناگونی شامل تزیین لباس (دوختن قسمت‌هایی از ترمه به لباس) تا رومیزی و رو مبلی دارد. از ترمه در تزیین محصولاتی مانند کیف، عینک، کیف پول نیز استفاده می‌شود.

منابع: 

منوچهر علی نژاد، (1401). مطالعه ی فرایندهای اجتماعی و فرهنگی برندشدگی ترمه در شهر یزد، نشریه پژوهش های انسان شناسی ایران، 11(2)، 283-303.  

طیبه کریمیان، نوشین سوری، بررسی هنری نقوش شال‌های ترمه‌ای کرمان مطالعه موردی نقش سرو ۲۰۱۵ مالزی کوالالامپور  

محمد کریم یوسف جمالی ـ سید علیرضا ابطحی ـ سید منصور امامی میبدی، ترمه کشمیری (یزدی) ۱۳۹۵