موزه‌ی استاد شهریار یکی از موزه‌های شهر تبریز است که در محله‌ی مقصودیه، از محلات قدیمی این شهر، قرار دارد. ساختمان مربوط به دوره ی پهلوی دوم است و این موزه قبلا محل زندگی محمدحسین شهریار، شاعر ایرانیِ اهل آذربایجان، بود که به زبان‌های فارسی و ترکی ِآذربایجانی شعر سروده است . خانهی استاد شهریار در سال ۱۳۶۷ و بعد از درگذشت وی، از سوی شهرداری تبریز خریداری شد و هم اکنون زیر نظر این نهاد اداره می‌شود. منزل استاد، در زیربنایی بالغ بر۲۴۱ متر و مساحتی حدود ۲۵۰ متر در ۲ طبقه ساخته شده است. بیش از ۵۰۰ قطعه از آثار و نیز وسایل شخصی استاد شهریار شامل کتاب، دفاتر و اوراق بسیاری از اشعار ایشان به خط خود استاد و قرآنی که با خط نسخ نگاشتهاند و انواع یادبودها و هدایای داخلی و خارجی به همراه لوازم زندگی این شاعر تبریزی در موزه به نمایش گذاشته شده است، این موزه در قسمت زیرزمین، دربرگیرنده‌ی عکس‌ها و تصاویری از استاد شهریار، بخش سمعی- بصری و قسمتی مخصوص استراحت میهمانان و بازدیدکنندگان از موزه است.
در بخش فوقانی نیز که در واقع بخش اصلی و قدیمی‌تر موزه ای ادبی استاد شهریار به شمار می‌رود، بخش‌هایی چون بخش اسناد قدیمی، عکس‌ها، دست نوشته‌ها، وسایل شخصی شامل لباس‌ها، کتاب‌ها، لوازم‌التحریر، رختخواب و بستر استراحت استاد، تالار پذیراییِ منزل استاد، هدایا، لوح‌های تقدیر و تندیس‌های این شاعر بزرگ قرار گرفته است؛ در موزه ی ادبی استاد شهریار همچنین سه تار معروف این شاعر بزرگ و آثار خط نستعلیق وی در معرض دید عموم قرار دارد. لازم به ذکر است سید محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار (پیش از آن بهجت تبریزی) فرزند آقاسید اسماعیل موسوی معروف به حاج میرآقا خشکنابی در سال 1325هـ.ق (شهریور 1286 شمسی) در بازارچه ی میرزا نصرالله تبریز چشم به جهان گشود و در 27 شهریور 1367 پس از یک دوره بیماری دار فانی را وداع گفت و در مقبره الشعرای تبریز به خاک سپرده شد. ۲۷ شهریور را به واسطه روز درگذشت ایشان «روز شعر و ادب فارسی» نام‌گذاری کرده‌اند. بزرگ ترین اثر استاد شهریار کلیات ارزشمند دیوان اشعار وی به زبان پارسی و بخشی از آن به زبان آذری است که معروفترین آن ها کتاب «حیدربابایه سلام» است.