اَلَک دولَک

بازي الك دولك یکی از بازي هاي محلي رايج، با اسامی و عناوین متفاوت در مناطق مختلف ايران است که با تفاوت ‌هایی در قوانین اجرا می شود. اغلب روستائيان به اين بازي گروهی مفرح و كم‌ هزينه مي پردازند و معمولاً محدودیتی از نظر تعداد، سن و جنسیت برای این بازی وجود ندارد. امروزه این بازی محلی در قالب مسابقه، طبق قوانینی تعریف‌ شده، در زمینی استاندارد و با تعداد اعضا و زمان مشخص انجام می شود.
الک دولک در واقع به دو قطعه چوب مقاوم (الك: چوبي به طول۷0 تا ۸۰ و ضخامت ۳ تا ۴ سانتيمتر، دولك: قطعه چوب كوچكي به طول 15 تا 20 و ضخامت2 تا 3 سانتيمتر) اطلاق می شود که در این بازی نقش اساسی دارند.
ابتدا افراد شرکت‌ کننده به دو گروه تقسیم شده و گروه آغازكننده به این صورت مشخص می شود که هر کدام از گروه ها چوب کوچک را روی چوب بزرگتر گذاشته و به جهتی پرتاب می کنند. هر گروهی که چوب را به فاصله ی بيشتری پرتاب کنند شروع کننده ی بازی می شود. گروه اول، چوب کوچک (دولک) را روی یک چاله کوچک و یا وسط دو عدد آجر که در زمينی وسیع و مسطح تعبیه شده قرار می دهند. یکی از افراد گروه چوب بزرگ تر (الک) را در زیر چوب کوچک قرار داده و با يك دست و گاه با دو دست، ضربه اي محكم به زير دولك زده و آن را به هوا، رو به جلو به طرف نفرات گروه دیگر که در محوطه ی زمین بازی حضور دارند پرتاب می کند. گروه مقابل سعى در گرفتن چوب دولك در هوا کرده و در صورتی که دولک را در هوا بگیرند، این مرحله از بازى به نفع آنان تمام شده و گروه ها جابه جا می شوند.
چنانچه گروه دوم موفق به گرفتن دولک در هوا نشوند، يك نفر از گروه آنان، چوب دولك را از روی زمین برداشته و به سمت چاله یا آجرها پرتاب می‌ کند. بازیکنی که الک را در دست دارد سعى می كند با تمرکز و مهارت، دولک را که به طرف چاله می ‌آید در هوا، با زدن ضربه از چاله دور بسازد. پس از افتادن دولک در فاصله‌ ای دور از چاله، مسافت بین چوب دولک تا گودال را با چوب الک اندازه‌ گیری می ‌کنند و در صورتی که اندازه ‌ها مساوی و یا بیشتر از اندازه ‌ی مقرّرشده در ابتدای بازی باشد، گروه اول برنده می ‌شود و اگر فاصله ‌ی چوب دولک تا گودال به حد نصاب مشروط نرسد، متناسب با فاصله ‌ای که دولک از چاله دارد گروه اول امتیاز می ‌گیرد و اگر این فاصله کمتر از طول چوب الک باشد گروه اول به اصطلاح می‌ سوزند و بازی را به گروه حریف واگذار کرده و گروه دوم بازی را به ترتیب مذکور ادامه می ‌دهد. 
با رسیدن یکی از دو گروه به حد نصاب امتیازات، هر عضو تيم برنده یکی یکی دولک را روى هوا مانند عمل روپايى در فوتبال و یا مانند توپ پینگ پنگ و راکت با ضربه ‌های کوچک و یکنواخت با چوب الک می ‌زنند و تعداد این حرکات را تا زمانی که چوب دولک به زمین نیفتد می‌ شمارند. هر کدام از افراد گروه، به هر تعداد ضربه ای كه بتوانند به دولك بزنند، به همان تعداد می‌ توانند با ضربه ‌ی الک، دولک را به طرف جلو در فاصله ‌های مختلف پرتاب کنند. به طور مثال ده بار چوب کوچک را با چوب بزرگ در طول مسيری پرتاب می کند و هر دولکی که در هوا گرفته شود، گیرنده آن را به طرف مبدأ یا گود پرتاب می ‌کند، تا اینکه تمامی اعضای گروه الک به دست، پشت سر هم به تعداد ضربه های شان دولک را به منطقه ی دورتر از چاله بزنند. به عنوان جریمه نفرات گروه حریف یکی پس از دیگری، فاصله ی میان آخرین محلی که دولک به زمین افتاده تا محل چاله را باید با دویدن و بیان عبارتی خاص و صدای «او...» به صورت کشیده و ممتد تا آخرین لحظه نفس کشیدن طی کنند. هر کجا صدای بازیکنی قطع شد، یکی از هم گروهی‌ ها دنباله ی مسیر را با صدای «او...» می‌ دود و چنانچه در انجام این کار موفق شدند، در دور بعد کنترل بازی را در دست گرفته و با الک، چوب دولک را پرتاب می ‌کنند و اگر موفق به انجام این حرکت نشوند، باز در وسط محوطه ی بازی مانده و به دنبال دولک همچنان می دوند.