دیواندره در فاصله 98 کیلومتری شمال سنندج و در ارتفاع ۱۸۵۰ متری از سطح دریا قرار دارد. این شهر دارای آب و هوای کوهستانی با زمستان‌هایی سرد و تابستان‌هایی معتدل و ملایم است و به علت همجواری با بام ایران از جانب شرق، یعنی شهرستان بیجار، آب و هوایی مشابه با این شهرستان دارد.
شهرستان دیواندره دارای سه بخش «مركزی»، «كرفتو» و «سارال»، دو شهر «دیواندره» و «زرینه» و نه دهستان است.
این منطقه حدود 15 درصد از وسعت استان کردستان را شامل می شود. رودخانه های فراوانی در شهرستان دیواندره جریان دارند که بیشتر آنها از آب شدن برف ها و بارندگی های فصلی جریان پیدا می کنند. دیواندره به علت وجود دشت‌های بسیار وسیع اوباتو و سارال از مراکز اصلی تولید گندم و دامداری استان کردستان است؛ کشاورزی و دامداری در کنار فعالیت‌های خدماتی در اقتصاد و زندگی مردم این منطقه نقش اساسی ایفا می‌کنند. وجود آثار باستانی بسیاری همچون غار کرفتو از تمدن کهن این منطقه حکایت می‌کند که تاریخ آن به دو هزار سال قبل از میلاد می‌رسد.
زبان مردم دیواندره کردی سورانی است و لهجه‌ای مخصوص به خود دارند. در این شهر قومیت‌ها و طوائف متفاوتی همچون گوران، گلباغی، تیلکوئی، جاف، منمی(مندمی) برازنده، خواجه وند، ایل کلهر، طایفه زند و قاقالی در کنار هم زندگی می کنند. بیشتر مردم دیواندره اهل تسنن هستند.
-k- main.jpg)
.jpg)
